O zasadzie Pareta pewnie już słyszałeś/słyszałaś, bo jest bardzo popularna. Ale jeśli nie, to dzisiaj z chęcią Ci o niej opowiem.

Jej popularność zaczęła się od pewnego konsultanta Josepha Jurana. Jeden z szefów firmy General Motors poprosił go o analizę systemu premiowania pracowników. Systemu bazującego na formule opracowanej przez mało znanego włoskiego ekonomistę – Vilfreda Pareta. Pareto stworzył matematyczny model rozkładu dóbr we Włoszech, z którego wynikało, że 80% gruntów było w posiadaniu 20% obywateli.  Juran, z kolei, jako pionier zarządzania jakością, spostrzegł, że zdecydowana większość awarii jest powodowana przez niewielką liczbę błędów. Ta dysproporcja naprowadziła go na trop bardziej uniwersalnej reguły.

I rzeczywiście, zasada zaobserwowana przez Pareta okazała się mieć o wiele większy zasięg, niż zapewne sam przypuszczał.

W efekcie tych analiz i odkryć Juran napisał książkę o tej regule, o której mówił jako o „nielicznych liczących się wobec wielu nieistotnych”. Nazwał ją zasadą Pareta od oryginalnego twórcy, pod którą funkcjonuje po dziś dzień, często naprzemiennie z nazwą reguła 80/20.